Gufabe
GUFABE
Büyük göçten önceki yıllarda, Kafkasya’da bir köyde, GUFABE isimli bir kız vardı. Aklı, becerikliliği, güzelliği, yemek yapma ve misafir ağırlamadaki hüneri tüm Adıge köylerine yayılmıştı.
Gufabe’nin namını dağ köylerinde yaşayan şahpsığ beyi Ale’de duyar.
Bu kızı gidip görmeye, sınamaya karar verir. Atını eğerletir yola çıkar.
Uzun ve yorucu bir yolculuktan sonra Gufabe’nin köyüne ulaşır. Gufabe gile misafir olur. Hemen atı pşerahlerce alınır kendiside haçeşe konuk edilerek istirahati sağlanır. Bir müttet sonra Gufabe elinde yemek tepsisiyle gelir. Yanındada sofra altlığını, ekmeği, suyu taşıyan kızlar vardır. Gufabe sofrayı kurar, misafirine hoş geldin verir, halini hatırını sorar sonrada sofraya buyur ederek; misafirinin bir isteği olursa, karşılamak üzere kapının yanında beklemeye başlar.
Sofradaki dumanı tüten kaynar çorbayı gören ALE’nin aklına bir hinlik gelir. Hemen sıcak çorbadan bir kaşık alır, ağzı yanmış ama bunu ev sahibesine hissettirmeyen biri pozisyonuna girer. Sanki çorbanın kaynar olmasından ev sahibesini suçlar gibi bir durum yaratır.
Durumu hemen kavrayan Gufabe, hiç bırşey anlamamış gibi osırada kapının önüne gelen tavuğu eliyle kovalayarak:
—Şıv ket, them stirim yiçiu zereğevçie yöreğevçiibe. Der. “kiş tavuk Allah seni çorbanın üstünün soğuduğu gibi soğutsun.”
(Derleyen)**** Orhan Ocak)
Büyük göçten önceki yıllarda, Kafkasya’da bir köyde, GUFABE isimli bir kız vardı. Aklı, becerikliliği, güzelliği, yemek yapma ve misafir ağırlamadaki hüneri tüm Adıge köylerine yayılmıştı.
Gufabe’nin namını dağ köylerinde yaşayan şahpsığ beyi Ale’de duyar.
Bu kızı gidip görmeye, sınamaya karar verir. Atını eğerletir yola çıkar.
Uzun ve yorucu bir yolculuktan sonra Gufabe’nin köyüne ulaşır. Gufabe gile misafir olur. Hemen atı pşerahlerce alınır kendiside haçeşe konuk edilerek istirahati sağlanır. Bir müttet sonra Gufabe elinde yemek tepsisiyle gelir. Yanındada sofra altlığını, ekmeği, suyu taşıyan kızlar vardır. Gufabe sofrayı kurar, misafirine hoş geldin verir, halini hatırını sorar sonrada sofraya buyur ederek; misafirinin bir isteği olursa, karşılamak üzere kapının yanında beklemeye başlar.
Sofradaki dumanı tüten kaynar çorbayı gören ALE’nin aklına bir hinlik gelir. Hemen sıcak çorbadan bir kaşık alır, ağzı yanmış ama bunu ev sahibesine hissettirmeyen biri pozisyonuna girer. Sanki çorbanın kaynar olmasından ev sahibesini suçlar gibi bir durum yaratır.
Durumu hemen kavrayan Gufabe, hiç bırşey anlamamış gibi osırada kapının önüne gelen tavuğu eliyle kovalayarak:
—Şıv ket, them stirim yiçiu zereğevçie yöreğevçiibe. Der. “kiş tavuk Allah seni çorbanın üstünün soğuduğu gibi soğutsun.”
(Derleyen)**** Orhan Ocak)